آموزش فرمول نویسی در اکسل

نوشتن فرمول در اکسل ساختار و عناصر دارد. فرمول ها و نوشتن از مهم ترین عملکردهای اکسل هستند. فرمول ها عبارت های ریاضی یا مقایسه هایی هستند که با کمک عملگرها بر روی اعداد یا رشته ها عمل می کنند. توابع یکی از ویژگی های مهم اکسل است که انجام عملیات در فرمول ها را آسان می کند. در واقع یکی از قدرتمندترین ویژگی های اکسل 2010 به بعد، امکان محاسبه اطلاعات تابع با استفاده از فرمول ها است. مانند یک ماشین حساب، اکسل می تواند اضافه، تفریق، ضرب یا تقسیم کند. اگر در صفحات گسترده اکسل تازه کار هستید، کار با فرمول ها می تواند کمی سخت باشد. فرمول های اکسل به شما این امکان را می دهند که محاسبات مختلفی را بر روی داده های عددی وارد شده در یک کاربرگ انجام دهید. این فرمول ها برای کارهای ساده مانند جمع و تفریق، اما همچنین برای محاسبات پیچیده تر، مانند محاسبه دستمزد و حقوق، محاسبه میانگین نمرات، یا محاسبه هزینه های اجاره استفاده می شود. فرمول نویسی و فرمول نویسی یکی از مهم ترین عملکردهای اکسل است.اکسل زمانی که فرمول به درستی وارد شود و مقادیر موجود در آن تغییر کند، به طور خودکار نتایج را محاسبه و به روز می کند.ساختار نوشتن فرمول اکسل در اکسل شامل عناصر زیر است: علامت برابر: این نماد عنصر اصلی نوشتن فرمول در اکسل است. علامت مساوی به معنای استفاده از فرمول در یک سلول محصور در پرانتز است: یکی از عناصر نوشتن فرمول در اکسل پرانتز است. پرانتز فرمول های نوشته شده در اکسل را برای درک آسان تر می کند و در ساختار توابع مختلف اکسل تعریف می شوند. اپراتورها: اپراتورها در اکسل به دو دسته اپراتورها و مقایسه کننده ها تقسیم می شوند. عملگرهای مقایسه عملگرهایی مانند اندازه و عدد و عملگرها عملگرهایی مانند جمع، تفریق، ضرب و تقسیم هستند. یادگیری پارامترهای اکسل: عناصر ورودی یک تابع در اکسل پارامتر نامیده می شوند. مانند یک ماشین حساب، اکسل می تواند فرمول های اکسل را جمع، تفریق، ضرب و تقسیم کند و دارای ساختار و عناصری است که در زیر به آنها اشاره خواهیم کرد. تمام فرمول های اکسل باید با علامت تساوی شروع شوند.- فرمول نوشته شده در هر سلول اکسل فقط مربوط به آن سلول است و تاثیری بر محتوای سلول های دیگر ندارد – نتیجه تمام فرمول ها در اکسل یک عدد است، نمی توان انتظار داشت با تایپ فرمول نتایج زیادی به دست آورید.- اکسل و عملگرها اولویت های متفاوتی دارند مثلاً فرمول های توان بر فرمول های ضرب اکسل اولویت دارند، فرمول های تقسیم اکسل بر فرمول های جمع و تفریق اولویت دارند و نحوه نوشتن فرمول های اکسل برای توابع ثابت با یک فرمول ساده و ثابت شروع می شود. انجام دادن. به طور مستقیم با فرمول ها، اعداد، کدها، داده ها و متن ثابت کار کنید. ابتدا سلولی را که می خواهید پاسخ فرمول در آن ظاهر شود را انتخاب کنید و علامت مساوی = را تایپ کنید. حالا یک معادله استاتیک ساده بنویسید. به عنوان مثال، اگر از فرمول تفریق ثابت =50-100 استفاده می کنیم، پس از وارد کردن فرمول در اکسل، Enter را فشار دهید. به سادگی. آموزش فرمول اکسل معادله مرجع نحوه نوشتن فرمول اکسل برخلاف روش قبلی استفاده از مقادیر ثابت، به جای وارد کردن مستقیم اعداد، می توانیم از اعداد سلول مانند فرمول های پیشرفته در اکسل استفاده کنیم. به عبارت دیگر به جای استفاده از این شماره خانه از شماره خانه استفاده کنید مزیت این کار این است که اگر مقدار تغییر کند نیازی به تغییر فرمول نیست.برای مثال می خواهیم محتویات خانه B2 را از خانه A2 کم کنیمبرای این منظور فرمول زیر را در خانه مورد نظر می نویسیم، A2-B2 = برای ایجاد چنین فرمولی می توانید شماره خانه را مستقیماً بنویسید یا بعد از نوشتن فرمول شماره خانه را بنویسید (Enter =) خانه کلیک کنید و اکسل به طور خودکار اعداد شما را به فرمول شما اضافه می کند. اگر می خواهید محدوده خاصی را در یک فرمول تنظیم کنید و فرمول بر روی چندین مقدار اجرا شود: اگر محدوده خاصی می خواهید از “:” استفاده کنید. به عنوان مثال، اگر C3:E7 را بنویسید، عبارت به خانه های بین C3 و E7 اشاره دارد. به همین ترتیب، می‌توانید سلول‌ها را در ستون‌ها یا ردیف‌ها مانند F1:F10 یا A4:F4 انتخاب کنید. اگر H:H را تایپ کنید، اکسل تمام سلول های ستون H را در نظر می گیرد و اگر 5:5 را تایپ کنید، اکسل تمام سلول های ردیف پنج را در نظر می گیرد. 10، از جمله تمام ستون‌ها، اصطلاح H:J به تمام خانه‌های ستون‌های H تا J، از جمله تمام ردیف‌ها اشاره دارد. اگر به چندین زمینه علاقه دارید، از “:” و “” استفاده کنید.به عنوان مثال، فرمول جمع (A1:B4,G3:G7 =) می گوید که مقدار سلول را بین A1 و B4 اضافه کنید و سپس نتیجه را به مجموع مقدار بین G3 و G7 اضافه کنید.ویژگی مثبت در اینجا به دو صورت کار می کند: از نظر آدرس دهی، حتی می توانید صفحات اصلی صفحات گسترده دیگر را آدرس دهی کنید. این کار با کمک علامت تعجب “!” انجام می شود. بیایید مراحل آنها را با هم دنبال کنیم روی سلول D1 کلیک کنید تا فعال شود علامت مساوی را در آن تایپ کنید روی پرانتز سلول C2 کلیک کنید تا مرجع آن در فرمول قرار گیرد روی علامت منهای سلول C4 کلیک کنید تا یک مرجع در ستاره تایپ شود. بستن پرانتز روی سلول C1 کلیک کنید تا مرجع در فرمول قرار گیرد، علامت مثبت تایپ کنید، روی سلول C3 کلیک کنید تا مرجع را در فرمول قرار دهید، و یک اسلش رو به جلو تایپ کنید. در سلول C5 کلیک کنید تا مرجع خود را وارد فرمول کنید. برای تکمیل فرمول Enter را فشار دهید. پاسخ 4 – در سلول D1 ظاهر می شود. اگر دوباره روی سلول D1 کلیک کنید، کل تابع در نوار فرمول در بالای کاربرگ به شکل (C2-C4) * C1 C3 / C5 = منبع: Coy.com ظاهر می شود.